Nagroda Mariana Smoluchowskiego - Emila Warburga

Nagroda przyznawana jest co dwa lata za wybitny osiągnięcia w dziedzinie fizyki lub jej zastosowań. Jej laureatem może być naukowiec którego praca związana jest z ośrodkiem naukowym w Polsce lub Niemczech. Symbolem nagrody jest medal wykonany ze srebra, a towarzysząca jej premia pieniężna ufundowana została przez Meyer-Viol Foundation.

Marian Smoluchowski (1872-1917) był klasykiem fizyki statystycznej. Prowadził badania nad wyjaśnieniem ruchów Browna. Albert Einstein wykorzystał uzyskane przez niego wyniki przy formułowaniu teorii wyjaśniającej chaotyczne ruchy cząstek. Jedno z równań teorii dyfuzji jest znane jako równanie Smoluchowskiego. 15 lipca 1917 został wybrany na rektora UJ. Jego imię nosi Instytut Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1970 jednemu z kraterów na Księżycu nadano nazwę Smoluchowski.

Emil Warburg (1846-1931) prowadził badania z zakresu kinetycznej teorii gazów, przewodnictwa elektrycznego, wyładowań w gazach, promieniowania helowego, ferromagnetyzmu i fotochemii. Odkrył efekt magnetokaloryczny w żelazie w 1881 roku. Wśród jego uczniów byli James Franck (Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki 1925) i Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin (Nagroda Nobla w dziedzinie chemii 1929). W latach 1899-1905 był prezesem DPG (Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego)

Regulamin Nagrody Mariana Smoluchowskiego - Emila Warburga

Laureaci nagrody Mariana Smoluchowskiego - Emila Warburga

2021 Grzegorz Karczewski (Warszawa)

2019 Peter Hänggi (Augsburg)

2017 Andrzej Michał Oleś (Kraków)

2015 Werner Hofmann (Heidelberg)

2013 Krzysztof Redlich (Wrocław)

2011 Peter Fulde (Drezno)

2009 Andrzej L. Sobolewski (Warszawa)

2007 Andrzej Buras (Monachium)

2005 Andrzej Warczak (Kraków)

2003 Fritz Haake (Essen)

2001 Janusz Zakrzewski (Warszawa)

1999 Ludger Wöste (Berlin)

1998 Andrzej Białas (Kraków)