Postawić kwantową teorię pola z głowy na nogi (cz. 3)
Strona
Abstrakt
Wbrew wrażeniu jakie można odnieść z większości standardowych podręczników, równania falowe Diraca, Kleina–Gordona i inne nie są podstawą kwantowej teorii pola.Wniniejszym artykule staram się pokazać, jak powinna być ona poprawnie formułowana i omawiam pewne jej aspekty, które na ogół nie są przedstawiane właściwie. Celem artykułu jest spowodowanie zmiany w nauczaniu kwantowej teorii pola. Tekst został podzielony na trzy części.W niniejszej części 3 (i ostatniej) omawiam przepis LSZ pozwalający wyznaczać elementy macierzy S i inne wielkości fizyczne bez czynienia zwykłych, bardzo restrykcyjnych założeń oraz zalety i słabości formułowania kwantowej teorii pola za pomocą całek po trajektoriach.
Abstract
Despite the impression that can be gained from most of the standard textbooks, Dirac, Klein-Gordon and other wave equations do not constitute the basis of quantum field theory. In this article I attempt to show how it should be formulated properly and discuss some of its aspects which usually are presented unsatisfactorily.The aim of the text is to cause the change in the way quantum field theory is taught.The text is split into three parts. In this part 3 (the last one) I discuss the LSZ prescription which allows to extract S-matrix elements without making the usual, very restrictive assumptions and advantages and weak sides of formulating quantum field theory with the help of path integrals.
